DOS KWARENTA

Gihigugma nako siya, iya pud kong gihigugma.

Gipanguyaban nako siya, di lang sa daw siya.

Naabut ang lalakeng ikaduha, nanguyab pud diha kaniya.

Mihawa ko, unya nagkasila.

Pag abot sa pila ka mga buwan nagkakita ming tulo,siya galuha dayon miduko sa ulo.

Nakasala ako, pero ang rason wa ko mahibalo.

Sakto bang mibiya ko, or sayop bang ni give way ko?

Bagay sila, apan kana nga suhestyon gikan ra sa akoa.

Naglagot siya, kay diay kuno buang ko ug mi surrender na.

Unsaon ko man bi, gwapo siya ug adunahan pa, samtang ako bisag buwak lang di makapalit kay ang bawon na kwarta diriyot ra maong magtinihik ta.

Maayo mong ipares duha, ikaw maanyag, siya adunahan na bata.

Pero kani nga pangutana di mawala sa akong huna-huna , nahigugma ba ka niya or napugos ra ka?

Oo mibiya ako, kay ang kasakit grabe ra kaayo.

Gugmang giatay nganong ikaw dili maklaro?

Mao nang alas dos sa kaadlawon ako nahiubos, karong buntag inig mata kaning sakit di mawagtang sama sa kandila na di jud maupos.